​Prowincjonalna lekarka „załatwiła” w Brukseli Polskę na cacy.

Nie podoba mi się tytuł tego wpisu.
Wcześniej wspominał o tym Traube. Co ma idiotka i karierowiczka do ciężkiej często pracy lekarza w małej miejscowości???
Ciągłe powielanie określenia Kopary "prowincjonalna lekarka" pokazuje pogardę wobec ludzi mieszkających na tzw. prowincji. Od wielu lat mieszkam we Wrocławiu, ale pochodzę z małego, powiatowego miasteczka i dość często do niego jeżdżę. To tam jest Polska "A", zapewniam.
W ostatnim czasie do dużych miast przyjeżdżają ludzie, którzy chca mieć łatwiej, wszelakie lemingi, słoiki, którym się wydaje, że są kimś ważnym i coś znaczą, bo skończyli Zarządzanie (czymś tam), wynajmują pokój w dużym mieście i mogą demonstrować wielkomiejskość oraz europejskość.
A ileż trzeba wysiłku i samozaparcia, aby na prowincji sobie radzić!

Ewa Kopacz załatwiła Polsce podwyżkę cen energii i ucieczkę międzynarodowego przemysłu z Polski na dziesięciolecia, albo i na zawsze.
Ewa Kopacz i jej PO-wska ekipa to katastrofa dla Polski, tylko po co te kłamstwa w mediach?
Niestety taka jest "arcybolesna prawda" cytując klasyka.
Pozdrawiam.

który zamieściłem parę dni pod ankietą zawierającą to samo określenie.

"Nie bardzo mi się podoba "prowincjonalna lekarka".
Zawiera w sobie głupi szablon, wg którego lekarz z Warszawy lub Krakowa jest lepszym fachowcem od lekarza z Sulechowa albo Kartuz.
Prawda jest bardzo często zupełnie inna.
Z moich doświadczeń wynika, że pracę na atrakcyjnych klinikach dostawali wcale nie najlepsi, ale najlepiej ustawieni.
Z kolei w małych ośrodkach, także na wsi, spotykałem w Polsce doskonałych fachowców, którym większość kolegów z Poznania lub Gdańska mogłaby co najwyżej buty szorować. Niektórzy z tych kolegów bez najmniejszych problemów radzą sobie w Anglii czy Szwecji, a przykłady mam wśród najbliższych znajomych.
Tempa nabywania doświadczenia zawodowego "na prowincji" nie da się nawet porównać z klinikami uniwersyteckimi.
Określenie "prowincjonalna lekarka" jest pogardliwe i krzywdzące dla całej masy przyzwoitych lekarzy.
To samo powiedziałbym zresztą o innych określeniach zawierających taki kwantyfikator.
Moje dzieci pierwsze lata podstawówki chodziły do małej szkoły na wsi, a potem do szkoły w małym miasteczku. Zaręczam, że wielu z ich nauczycieli biło na głowę całą rzeszę moich, wielkomiejskich, pedagogów, a taki wspaniałej nauczycielki z podstawówki, jak wychowawczyni starszego syna z owej wiejskiej szkoły nie spotkałem podczas własnej edukacji nigdy.
No cóż, to też tylko "prowincjonalna nauczycielka".

 

Niestety, język polski przechodzi niezbyt dobre dla niego samego przekształcenia, polegające głównie na uproszczeniu. Coraz mniej osób wyczuwa niuanse, w jakie niegdyś był on bogaty.
To samo stało się ze znaczeniem słowa "prowincjonalny".
Najpierw przykład. Otóż zgodzicie się chyba, ze o człowieku z prowincji, czyli pochodzącym z prowincji lub mieszkającym na prowincji, nie mozna powiedzieć, że jest "człowiekiem prowincjonalnym", bo ma to kompletnie inne znaczenie. Można o nim jedynie powiedzieć, że "jest człowiekiem z prowincji". I określenie to nie jest w żaden sposób ocenne, a po prostu stwierdza fakt, ze ów człowiek nie jest ze stolicy. I nic więcej!

Sam przymiotnik "prowincjonalny" może natomiast mieć znaczenie indyferentne, czyli absolutnie nie ocenne i wtedy oznacza po prostu: endemiczny, lokalny, wiejski, miejscowy, regionalny, rodzimy, swojski, tubylczy, peryferyjny, terenowy. 

Może też mieć znaczenie ocenne, ale wtedy z kolei nie oznacza, że jest związany z prowincją, ale że jest: bezmyślny, bezrozumny, ciasny, ciemny, ignorancki, kołtunowaty, kołtuński, niedouczony, niegramotny, nieinteligentny, niekulturalny, nielotny, niemądry, nieoświecony, nierozgarnięty, nierozumny, obskurancki, ograniczony, pozbawiony kultury, prymitywny, skołtuniały, tępy, zacofany, pretensjonalny, drobnomieszczański, filisterski, ignorancki, niedouczony, nieinteligentny, nierozumny, obskurancki, ograniczony, prymitywny, schematyczny, tępy, wsteczny.
A człowiek tępy, prymitywny, nielotny czy nierozgarnięty równie dobrze może urodzic się czy mieszkać w Nowym Jorku, jak i w Pcimiu.

Te rózne znaczenia słowa "prowincjonalny" znane są od wieków i dopiero ostatnimi czasy zaczęto je traktować jako synonimy, a więc "z prowincji" = "prowincjonalny". Jestem jednak absolutnie przekonana, że pani profesor Staniszkis nie ma problemu z rozróżnieniem tych dwóch znaczeń.

Okreslenie "prowincjonalna lekarka" jest zatem określeniem obraźliwym, ale trafnie oddającym typ umysłowowości i sposobu istnienia Ewy Kopacz. I znaczy co innego, niż "lekarka z prowincji", które określeniem obraźliwym w żaden sposób nie jest.
"Prowincjonalna lekarka" oznacza zatem osobę, która ma może wiedzę potrzebną lekarzowi, a więc ściśle zawodową, ale poza tym jest ograniczona, schematyczna, pretensjonalna i stanowczo zbyt mało lotna jak na wymogi kierowania państwem.


 

Tusk stwierdził, że Kopacz zrobiła to lepiej, niż on sam by zrobił. Zabrzmiało to przerażająco. Po dokładnym przyjrzeniu się sprawie, trzeba mu przyznać, niestety, rację.

Jestem zdania, że my akurat, przyzwyczajeni do samodzielnego myslenia, znający naszą polską tradycję narodową i kochający ojczysty język, nie musimy dawac się wciskać w kanał banałów produkowanych przez MWzWM, dla których mieszkanie w duzym mieście to nobilitacja.
Bo spójrzmy prawdzie w oczy. W czym mieszkańcy wielkich osrodków moga górować nad tymi, którzy mieszkają w polskich miasteczkach i wsiach? Co niby ma powodować, że mają podstawy, by czuć się od nich lepszymi?
Duże ośrodki na pewno dają więcej możliwości. To tutaj umiejscowione są uczelnie, tutaj jest więcej możliwości kulturalnego spędzania czasu. Teoretycznie więc mieszkańcy dużych miast mają szansę być lepiej wyrobionymi kulturalnie i lepiej wykształconymi. No własnie. Tylko teoretycznie.
Na studia przyjeżdza sie wszak nawet z namniejszych wiosek, a talent i zdolności nie zależą od miejsca urodzenia, prawda? Od samego oglądania bramy uniwersytetu, choćby i codziennie, mądrości i wiedzy zaś nie przybywa :)
A kultura? Ciekawa jestem ilu tych "wielkomiejskich" rzeczywiście potrafi i chce z niej korzystać.
Ja widzę, że najbardziej oblegane są puby, gdzie chleje się na potęgę, a jedyny kontakt z kulturą, to karaoke. Gdyby tak zrobić badania.... (ale takie prawdziwe, a nie sondaże, z których niewątpliwie wyjdzie, że każdy mieszkaniec stolicy co najmniej raz w miesiacu jest w kinie, dwa razy w teatrze i raz w filharmonii, a w tygodniu odwiedza muzea i galerie, a do tego czyta 5 książek miesięcznie), to całkiem prawdopodobne, że wiekszość tych mieszkańców stołecznych w teatrze nie była nigdy w życiu, a ktoś ze wsi czy małego miasteczka - specjalnie pojechał do miasta z wycieczką własnie po to, by do tego teatru pójść. Często ludzie z mniejszych miejscowości mają wieksze ambicje i większą dążność do zdobywania wiedzy, niż ci, którzy wszystko mają pod nosem.

I wreszcie - znam naprawdę sporo warszawiaków i wiem jedno - ci, którzy obnoszą się "na prowincji" z warszawską rejestracją swoich samochodów i próbują miejscowym udowodnić jakimi to są swiatowcami, to naprawdę albo kompletne prymitywy, albo w znakomitej wiekszości własnie ci, którzy przenieśli się z prowincji i sami mają tę prowincję za nic. To oni kpią z własnego gniazda (jak aktor Nowicki), a nie warszawiacy.

- Wie pan, najpierw to nie chciałam się zgodzić, bo to jednak Warszawa. Tyle się w telewizji słyszy, w radio o tych rozbojach w biały dzień na ulicy. Na murach jakieś świństwa wypisują. Strach wyjść z domu.
- Miećka przestań!    
- A dlaczego mam przestać? A potem wie pan sobie pomyślałam, że to jednak stolica. No... kultura. Do kina można codziennie pójść, do teatru można codziennie pójść. Różni jacyś politycy sławni przyjeżdżają, przyjęcia się wtedy w takich pięknych pałacach urządza. To nie to co Pułtusk.
- Daj spokój Miećka mówię ci!          
- A dlaczego mam przestać? Wie pan, jednak w Warszawie to ciągle kogoś ciekawego można na ulicy spotkać, a to aktualnego prezesa telewizji, a to jakiegoś sławnego aktora, albo wie pan... tego pisarza Sofronowa.          
- Miećka! Sofronowa w to nie mieszaj!

["Alternatywy 4"]