O tym jak Wildstein trzasnął drzwiami

Huk powstał wielki, a po nim echo. Jak często z echem bywa to, co niesie nie zawsze jest tożsame z oryginałem. To, co uderza w oświadczeniu byłego redaktora naczelnego TV Republika, który zrezygnował z powodu fundamentalnych różnic dotyczących ładu korporacyjnego pomiędzy nim i głównym inwestorem, to dość wyraźna sugestia kto jest winowajcą. Tym tropem zresztą poszła większość komentatorów, powielając schemat opowieści o niezłomnym redaktorze i rozpychającym się inwestorze z kasą.

Znaczna ich część oparła swe wywody na słynnym „bo słyszałem”, przeplatając je równie przekonywującym „a może”. Nikomu nie odbierając prawa do własnego zdania, ja też chciałbym kilka „a może” dorzucić dla równowagi.

Otóż ja słyszałem, że Lucjan Siwczyk, ten wytykany palcem inwestor, to oddany sprawie, uczciwy, prawy człowiek, bez którego pomocy TV Republice trudno byłoby powstać i potem się rozwijać. Tu skończę i – przepraszam – nie będę się przepychał by dalej dowodzić, kto z nas lepiej słyszał …

A może więc na odejście redaktora Wildsteina należy spojrzeć z innej perspektywy?

A może Bronisław Wildstein, który często powtarza, że czuje się pisarzem, zmęczył się w niewdzięcznej roli sternika nowej stacji, nękanej nieprzyjaznymi żywiołami?

Chyląc czoło przed jego pisarskim i dziennikarskim dorobkiem, skoro ład korporacyjny został przywołany, chciałbym nieśmiało zauważyć, że nie ma przecież takiej reguły iż każdy menadżer jest dobrym pisarzem, a każdy pisarz świetnym menadżerem …

Zwłaszcza, że słyszałem, że wraz z nim odeszła z TV Republika pani Ewa Świecińska, jego prawa ręka. Osoba bliżej mi nieznana, lecz znana dobrze pracownikom stacji. Szukając więcej informacji natknąłem się na opinię kogoś, kto kiedyś z nią pracował:

„Niestety, Pani Świecińska znana jest przede wszystkim z tego, że ani ona nie lubi ludzi, ani oni jej. Pracowała już tutaj, kłóciła się ze wszystkim i o wszystko. Najgorsze, że wcale nie o merytoryczne sprawy, ale o głupstwa. A swoją drogą – cóż to za prawidłowość, że ludzie którzy nie umieją rozmawiać ani kierować innymi – dostają stanowiska właśnie takiej umiejętności wymagające”

A może więc, ów natrętny inwestor nie ingerował w ład korporacyjny z własnego widzimisię, lecz w trosce o atmosferę w zespole, która – jak słyszałem – stała się z jej powodu nie do zniesienia?

Znalazłem także to: Ewa Świecińska, to była TW Andrzej. Gwoli sprawiedliwości, muszę dodać, że dawno wyznała winy, a jej późniejszy dorobek można traktować jak swoistą ekspiację.

Myślę, że każdy może to uznać za okoliczność łagodzącą. Może, lecz czy musi?

Nie śmiałbym Wildsteinowi przypisywać żadnych złych intencji. Nie mogę się jednak powstrzymać od uwagi, że wskazując na konflikt z głównym inwestorem jako jedyny powód swojej rezygnacji, dziwnym trafem, tego samego dnia odchodzi wraz z nim znienawidzona przez większość zespołu Świecińska.

A może tu właśnie należy szukać prawdziwego powodu?

Źle, że TV Republikę Wildstein zostawił w taki sposób.
A teraz będzie ostatnie „a może”:

A może ... nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło?