Dowódca i komendant garnizonu Koszalin odwołani za skandal z przyznaniem asysty honorowej na pogrzeb stalinowskiego prokuratora Wacława Krzyżanowskiego. Zdecydował o tym minister obrony narodowej. Prokurator skazywał na śmierć między innymi Danutę Siedzikównę "Inkę".
Minister obrony narodowej Tomasz Siemoniak odwołał w trybie natychmiastowym ze stanowisk dowódcę oraz komendanta garnizonu Koszalin w związku z przyznaniem wojskowej asysty honorowej na pogrzebie stalinowskiego prokuratora Wacława Krzyżanowskiego - powiedział rzecznik MON płk Jacek Sońta.
Jak dodał, obaj wojskowi zostaną przeniesieni do rezerwy kadrowej. Dowódcą garnizonu Koszalin był dowódca 8. Koszalińskiego Pułku Przeciwlotniczego, zaś komendantem tego garnizonu - oficer prasowy pułku.
Rano wyciągnięcie konsekwencji zapowiedział szef MON w rozmowie z nami.
Wcześniej nasz reporter dowiedział się od rzecznika MON, że wniosek o asystę w dowództwie garnizonu "Koszalin" złożył Związek Żołnierzy Wojska Polskiego.
"Kat polskich patriotów"
Wacław Krzyżanowski to pierwszy stalinowski prokurator, któremu IPN postawił zarzuty przed sądem. Został oskarżony o udział w komunistycznej zbrodni sądowej. Uniewinnił go jednaj zarówno sąd I, jak i II instancji.
Wacław Krzyżanowski w 1946 był oskarżycielem posiłkowym w pokazowym procesie Danuty Siedzikównej (pseudonim "Inka"). Zażądał wówczas dla niepełnoletniej oskarżonej kary śmierci. Sporządził również akt oskarżenia przeciwko Heinzowi Baumannowi, 19-letniemu gdańskiemu Niemcowi, który znalazł w lesie broń i upolował nią sarnę. W tym wypadku prokurator także zażądał kary śmierci, którą wykonano 9 sierpnia 1946.
Czytaj więcej na http://www.rmf24.pl/fakty/polska/news-pochowali-kata-polskich-patriotow-...
3 Comments
"Koniec z relatywizmem wobec komunizmu!"
14 October, 2014 - 18:50
Wojskowa asysta honorowa przy pochówku byłego prokuratora Wacława Krzyżanowskiego, który w 1946 r. zażądał kary śmierci dla nastoletniej Danuty Siedzikówny „Inki”, nie dziwi, biorąc pod uwagę, że z wojskowymi honorami pochowano Wojciecha Jaruzelskiego, człowieka odpowiedzialnego za wprowadzenie w Polsce stanu wojennego.
W takiej sytuacji ktoś mógłby zapytać, dlaczego prokurator stalinowski, który nie miał wyroku sądowego, miałby być pozbawiony państwowych honorów? Doszliśmy zatem do absurdu! Nie osądzając zbrodni komunizmu na szczytach władzy, osób wprost odpowiedzialnych za zbrodnicze działania przeciw Rzeczypospolitej, nie jesteśmy w stanie rozróżnić, komu wojskowe honory się należą, a komu się one nie należą. Nie można krzewić pamięci o Żołnierzach Niezłomnych, a jednocześnie wysyłać na pogrzeb ich oprawców asystę honorową.
Pamiętajmy, że Danuta Siedzikówna „Inka”, 17-letnia dziewczyna walcząca w oddziale mjr. Zygmunta Szendzielarza „Łupaszki”, stała się symbolem niewinności i odwagi Polskiego Państwa Podziemnego walczącego o wolną Polskę. Wyrok śmierci i zamordowanie „Inki” było najbardziej perfidnym działaniem ówczesnych władz i każdy, kto się do tego przyczynił, zasługuje na proces, a nie wojskowe honory. Stawiając żołnierzy Wojska Polskiego przy trumnie tego człowieka, dajemy młodemu pokoleniu do zrozumienia, że nie ma znaczenia, czy było się prawdziwym bohaterem walczącym o dobro ukochanej Ojczyny, czy było się stalinowskim funkcjonariuszem.
Choć pozytywnym sygnałem jest odwołanie przez MON dowódcy oraz komendanta garnizonu Koszalin, którzy zdecydowali o przyznaniu takiej asysty, to wciąż musimy domagać się jednoznacznej polityki historycznej wobec dziedzictwa komunizmu. W tym momencie mamy niejednoznaczną, relatywistyczną, pogmatwaną, sprzeczną w sobie politykę dotyczącą oceny komunizmu, i jeśli to się nie zmieni, to wciąż do tak absurdalnych i niedopuszczalnych sytuacji będzie dochodzić.
Prof. Mieczysław Ryba
http://www.naszdziennik.pl/polska-kraj/103181,koniec-z-relatywizmem-wobe...
Rozwiązać ZŻWP
14 October, 2014 - 19:17
Wniosek o asystę w dowództwie garnizonu "Koszalin" złożył Związek Żołnierzy Wojska Polskiego.
Skład Zarządu Głównego i jego PrezydiumZarząd Główny Związku Żołnierzy Wojska Polskiego
Prezydium Zarządu Głównego
gen. dyw. dr Franciszek PUCHAŁA - Prezes Związku
płk Jan KACPRZAK - Sekretarz Generalny Zarządu Głównego
gen. dyw. Bolesław IZYDORCZYK - Wiceprezes ZG ds. obronnych
płk dr Kazimierz KOLASA - Wiceprezes ZG ds. społecznych
płk dr Czesław MARMURA - Wiceprezes ds. socjalno-zdrowotnych
płk Marek BIELEC - Wiceprezes ds. ekonomicznych / skarbnik ZG
płk Miłosz BIAŁY - Członek Prezydium ZG Związku - Rzecznik Prasowy
płk Henryk BUDZYŃSKI - Członek Prezydium ZG Związku - Dyrektor Biura
płk Aleksander KUBACKI - Członek Prezydium Zarządu Głównego Związku
płk Bogdan MILLER - Członek Prezydium Zarządu Głównego Związku
płk Józef MÓL - Członek Prezydium Zarządu Głównego Związku
płk Józef MROCZKA - Członek Prezydium Zarządu Głównego Związku
płk Lech PIETRZAK - Członek Prezydium Zarządu Głównego Związku
pozostali członkowie Zarządu Głównego
mjr Tadeusz BUZUK
ppłk Leszek CHUMEK
kmdr Ryszard CZARNOTA
płk Marian DĄBROWSKI
ppłk Romuald DETMER
ppłk Czesław GAJDA
ppłk Wawrzyniec JÓZEFOWSKI
płk Stanisław KALSKI
ppłk Henryk KANIA
płk Józef KISIELNICKI
ppłk Tadeusz KOSIŃSKI
płk Józef KOSNO
st. chor. sztab. Ryszard KOWALSKI
st. chor. sztab. Janusz KRAUKLIS
ppłk Adam LIPERT
Pani Celina MROWIŃSKA
chor. sztab. Andrzej OSSOWSKI
płk Zbigniew OWCZAREK
płk Franciszek PIECUCH
gen. bryg. Mirosław SIEDLECKI
ppłk Czesław TOMASZEWSKI
gen. bryg. Jerzy WÓJCIK
gen. dyw. Franciszek Puchała
14 October, 2014 - 19:30
Służbę wojskową w Siłach Zbrojnych PRL rozpoczął w 1959 jako podchorąży Oficerskiej Szkołe Artylerii w Toruniu. Promowany na podporucznika w 1962. Po promocji dowódca plutonu ogniowego w Podoficerskiej Szkole artylerii 5 Brygady KBW. W 1966 mianowany porucznikiem. Po ukończeniu w 1971 ASG w Rembertowie - starszy pomocnik kierownika Naukowej Informacji Wojskowej ASG. Dalej służył w 2 pcz 10 DPanc w Opolu. W 1971 kapitan . W l. 1972-73 szef sztabu 10 pcz w 10 DPanc. Od 1973 szef wydziału operacyjnego 10 DPanc. W l. 1974-75 szef sztabu 10 DPanc. W 1974 mianowany majorem. W 1978 ukończył ASG Sił Zbrojnych ZSRR, Szef Oddziału III - Zastępca Szefa Sztabu Pomorskiego Okręgu Wojskowego. W 1979 pułkownik. Od 1980 w Zarządzie Operacyjnym Sztabu Generalnego WP: szef oddziału gotowości bojowej, zastępca szefa Zarządu, od 1983 Szef Zarządu Operacyjnego. Był planistą stanu wojennego w Polsce w 1981 roku. W 1984 r. mianowany generałem brygady. W 1989 Zastępca Szefa Sztabu Generalnego WP ds. operacyjnych, mianowany generałem dywizji. W l. 1989-90 brał udział w pracach nad reformą systemu dowodzenia Połączonych Sił Zbrojnych Układu Warszawskiego w oparciu o zasadę suwerenności i równoprawności państw. Uczestniczył przy opracowywaniu nowej doktryny obronnej Rzeczypospolitej Polskiej. Od 1990 I Zastępca Szefa Sztabu Generalnego WP. W l. 1992-93 w dyspozycji ministra Obrony Narodowej. Od 1993 inspektor Grupy Inspektorów Kierownictwa SG WP, od 1997 szef Zespołu Grupy Głównych Inspektorów MON, także asystent szefa Sztabu Generalnego WP. Uczestniczył w opracowywaniu planów integracji Polski z NATO.
Wieloletni członek PZPR
Kim był sekretarz generalny ZŻWP gen. dyw. Bolesław IZYDORCZYK?