Bonum nuntium ferens

Pewnie zadziwi Was taki dziwaczny nieco, archaiczny tytuł. Oznacza on: niosący dobre wieści (coś na wzór Lucyfer - niosący światło )
I że niby Bartoszewski, bo to on jest na zdjęciu i że jakieś dobre wieśći przyniósł? Ano tak. Jeden jedyny raz mu się udało. Ale najlepiej ab ovo, skoro już tak starożytnie się zrobiło.

Pamiętacie moment, gdy rozpoczynała się kampania wyborcza Komorowskiego? Trochę ponad rok temu, w lutym, 2015 roku. Wkrótce po spektakularnej konwencji wyborczej, lekceważonego wcześniej Dudy. Bo to i zakonnica na pasach była zapowiadana i lekka, łatwa oraz przyjemna victoria w pierwszej turze....
Na początku tej kampanii, ów posunięty w latach, znany i wielce szanowany za barwny zoologiczny język omc. profesor wypowiedział dość znamienne, zapewne w zamierzeniu zabawne i błyskotliwe słowa:
Panie Prezydencie! Musi Pan kolejny raz wygrać te wybory, gdyż to właśnie Pan jako Prezydent RP ma mnie pochować, a nie jakiś tam ....
Przyznam, że te słowa zapadły mi w pamięć. Sama nie wiem dlaczego, może ich tupet?

Andrzej Duda od początku wydał mi się dobrym kandydatem, gorąco mu kibicowałam, na ile się dało, pomagałam przekonując, nawołując, jak trzeba było, wykpiwając Brąka....Towarzyszyła temu przeogromna nadzieja, podszyta jednak wielkim lękiem, że przecież jeśli się nie uda, to chyba już nas całkiem zadepczą.
Kampania sobie trwała, w czasie spotkania we Wrocławiu miałam okazję uścisnąć dłoń Andrzeja Dudy , były wzloty i potknięcia.... i nagle, bez jakichkolwiek znaków, całkowicie niespodziewanie, wprowadzając cały mainstream w łzawe rozedrganie, zmarł "profesor" Bartoszewski. Dziarski, wygadany staruszek, żadnych chorób, ot tak, wziął i umarł, 24. kwietnia, na dwa tygodnie przed pierwszą, a według marzeń Komorowskiego jedyną, turą.

Wtedy po raz pierwszy pojawiła się we mnie już nie tylko nadzieja, ale wiara, że Andrzej Duda wygra te wybory, a ściślej, Komorowski przegra, skoro trzeba było się pospieszyć.  Bartoszewski po prostu został wysłuchany! Może scenariusz był nieco inny, niż profesorek zakładał, ale istota prośby się zgadzała, jako urzędujący prezydent na pogrzebie wystąpił Komorowski!

I tylko taka refleksja na koniec - trzeba uważać o co się prosi, bo jak widać Pan Bóg lubi te nasze prośby wysłuchiwać. Jestem przekonana o Jego poczuciu humoru, może więc wprowadzić małe modyfikacje, zwłaszcza jeśli życzenie wyrażane jest w sposób pełen tupetu i pychy.

Tak oto zamiast wstydu, żem "bydło", przyniósł wiarę w wygraną. Wprawdzie całkowicie wbrew swoim chęciom i planom, ale jak tu nie być mu wdzięczną?

Img.: http://pikio.pl