Godziemba - blog

Do końca swego istnienia „Horyzonty” pozostawały pod kontrolą warszawskiej bezpieki.
 
    Po ustaleniu warunków współpracy z komunistycznych wywiadem, redaktor „Horyzontów” otrzymywał około 1200 dolarów rocznej dotacji na pismo. Wystąpił też z propozycją „uatrakcyjnienia” miesięcznika, poprzez poprawę druku, wzbogacenie treści oraz rozbudowanie kolportażu. W zamian za zwiększenie dotacji dla pisma, peerelowski wywiad oczekiwał zwiększenia liczby artykułów o „pozytywnej” treści oraz przyjmowania zleceń, co do charakteru i tematyki niektórych tekstów.

W końcu lat 50. Witold Olszewski, redaktor paryskiego miesięcznika „Horyzonty” nawiązał współpracę z komunistyczną bezpieką.

   Witold Olszewski, urodzony w 1912 roku, był przed wojną działaczem Stronnictwa Narodowego. Okres wojny spędził w obozie jenieckim. Po wojnie nadal działał w ruchu narodowym, jednocześnie redagował w Niemczech pismo „Polak”.

Polska prasa w Wielkiej Brytanii odegrała niezwykle ważną rolę w powojennym życiu polskiej emigracji politycznej. 

    Po przeniesieniu się do Londynu rząd RP na obczyźnie i jego agendy kontynuowały wydawanie szeregu gazet, w tym „Dziennik Polski”, „Biuletyn nasłuchu radiowego”, „Bellonę” oraz „Polskę Walczącą”.

Do końca swego istnienia „Wiadomości” pozostały pismem niezłomnym.
 
    Życie społeczne i zainteresowania emigrantów nie obracały się tylko wokół spraw politycznych, ważne były również sprawy kultury. Widoczny wzrost czytelnictwa i zainteresowań literackich wśród emigracji skłoniły Grydzewskiego w 1959 roku do stworzenia nagrody „Wiadomości”, przyznawanej corocznie najwybitniejszej książce pisarza polskiego tworzącego na obczyźnie.
 

Podstawą dalszego trwania emigracji powojennej mogła być przede wszystkim wiara w nagłą, a niespodziewaną przemianę geopolityczną, umożliwiającą powrót do Ojczyzny.
 

Konflikt między „Kulturą” a „Wiadomościami” jeszcze bardziej pogłębił stosunek  do tzw. odwilży i „przełomu październikowego” 1956 roku.
 
    1 września 1955 roku rozpoczęła działalność nadająca z Warszawy rozgłośnia „Kraj”, emitująca swe programy dla Polaków na obczyźnie. Równolegle ukazywać się zaczął biuletyn rozgłośni, w którego pierwszym numerze opublikowano odezwę  krajowych „intelektualistów”  adresowaną do wychodźstwa w sprawie powrotu do Polski.
 

Jednym z najistotniejszych tematów przewijających się przez publicystykę „Wiadomości” było wypracowanie stosunku do postaw i zachowań społeczeństwa w kraju.
 

Londyńskie „Wiadomości” założone w 1946 roku (pierwszy numer okazał się 7 kwietnia 1946 r.) przez Mieczysław Grydzewskiego, były kontynuacją wydawanych w czasie wojny „Wiadomości Polskich” i swego rodzaju kontynuacją przedwojennych „Wiadomości Literackich”.
 

W sierpniu 1926 roku Michał Grażyński został wojewodą śląskim.
 
    Po wybuchu III powstania śląskiego Michał Grażyński był kolejno: szefem referatu organizacyjnego Centrali Wychowania Fizycznego, zastępcą szefa sztabu w Dowództwie Obrony Plebiscytu oraz szefem sztabu Grupy Operacyjnej „Wschód”.
 

Michał Grażyński zdecydowanie sprzeciwiał się polityce Korfantego na Górnym Śląsku.
 
     Michał Grażyński urodził się 12 marca 1890 roku w Gdowie w chłopskiej rodzinie Kurzydłów. Po śmierci matki w 1893 roku rodzina zaczęła posługiwać się nazwiskiem Grażyński.