Rosemann - blog

Zgodnie z wczorajsza zapowiedzią dziś zaczynamy. I od razu przechodzimy do konkretów. Tym, którzy są z nami od lat dla przypomnienia, a tym, którzy zechcą dołączyć, dla wyjaśnienia.

Kiedy zdecydowano a właściwie gdy zaczęto mówić o powołaniu komisji, która miała zbadać postępowanie organów reprezentujących państwo w sprawach dotyczących działania Amber Gold ci, którzy kibicowali tej inicjatywie, spodziewali się przede wszystkim ciekawych odkryć ze styku biznesu i polityki. Także tej ogólnopolskiej. Nie wykluczam, że jeszcze się tego doczekają ale to, co już wiemy dzięki komisji starczy jako dowód znanego od dawna twierdzenia ministra Sienkiewicza o państwie działającym teoretycznie.

Wśród pierwszych komentarzy odnoszących się do wyniku wyborów w Stanach Zjednoczonych bardzo wiele było pełnych irytacji adresowanej do komentatorów a jeszcze bardziej instytucji badawczych, zapowiadających jeszcze przed 8 listopada nieuniknione zwycięstwo Hillary Clinton.

W zasadzie ta złość jest jak najbardziej uzasadniona. Bo po raz kolejny mamy do czynienia z sytuacją, która każe nam pytać, czy ci komentatorzy i te instytuty badawcze odnosiły się do rzeczywistości czy raczej ja próbowały ją, mniej lub bardziej „na chama” kształtować.

Jeszcze wczoraj czytałem opinie, że republikanie  mogli wystawić niemal każdego i wygrałby z Hillary Clinton ale wystawili Donalda Trumpa i sami są sobie winni. Kiedy to pisze wygląda na to, że rację mieli ci, którzy przypomnieli niezapomniany żart Adama Michnika o ciężarnej zakonnicy, którą na pasach musiałby przejechać faworyt wyborów prezydenckich by przegrać ze swym nic nie znaczącym rywalem.

Jakkolwiek dzisiejsze zdarzenia w Trybunale Konstytucyjnym faktycznie wyglądają na ostateczne przyznanie przez odchodzącego wkrótce ze stanowiska prezesa Andrzeja Rzeplińskiego, że przegrał to z ostrożności dodałem ten znak zapytania. Bo nie tylko ja uważam a w zasadzie wiem, że Andrzej Rzepliński nie jest człowiekiem, który w takiej sytuacji nie spróbuje wywinąć jakiegoś numeru.

Nie da się ukryć, że mało kto w ostatnim czasie mocniej wsparł działania na rzecz obrony życia od zapamiętałej, jak się okazało, zwolenniczki dostępności aborcji, popowej wokalistki Natalii Przybysz. Nie ja to pierwszy zauważyłem i nie mam też zamiaru roztrząsać kuriozalnych argumentów, których Natalia Przybysz używa w obronie „wolności kobiet”, która w jej wydaniu okazała się raczej wygodą jej i jej chłopaka. Choć mógłbym poznęcać się nad skutkami jej „niechęci do przeprowadzek”.

Wbrew tytułowi nie mam zamiaru zagłębiać się w meandry afery czy też afer związanych z przetargiem na śmigłowce dla naszej armii.

Tekst będzie miał zdecydowanie bardziej osobisty charakter. Nie mniej ni więcej tylko pochwale się jaka mam inteligentna kobietę.

Przyznam, że w jakimś stopniu podzielam obiekcje i obawy związane z zapowiedzianym powstaniem nadzwyczajnej komisji, mającej sprawdzić dotychczasowy przebieg warszawskiej reprywatyzacji a być może także zając się innymi miastami.

Mam pełną świadomość, że moje obawy wynikają z faktu, ze zapowiadany twór to niespotykany dotąd n naszej rzeczywistości a przez to mogący budzić najróżniejsze skojarzenia. Choćby takie jak to w tytule. Bo komisja ma myć nadzwyczajna i zająć się nadużyciami.

Po wczorajszym, burzliwym i obfitującym w, powiedzmy, niestandardowe działania części sejmowych ugrupowań posiedzeniu sejmowej  komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka i zarekomendowaniu przez nią odrzucenia obywatelskiego projektu w sprawie ochrony życia inicjatywy „Stop Aborcji” zapanowała euforia. Po części niezrozumiała, po części ze zrozumiałych powodów udawana.