Dziwożon dziś. Appendix do Bestiariusza pióra Ellenai

Drogi Czytelniku
Wielkie podziękowania  za historyczny ryt o stworach i dawnych ich dniach świetności przesławnego pióra Ellenai http://www.blog-n-roll.pl/en/bestiariusz  Wówczas panoszyły się po naszym kraju siejąc popłoch, zwodząc, bałamucąc, obsyłając ze krwi  dziewki, mężczyzn i żrąc pacholęta. Nie ciekawi Was jednak co się z nimi stało? Wymarły, zniknęły rozpływając się w mrokach dziejów? Otóż czytelniku drogi – nie!  Część onych straszydeł, nie mając nijakiego wyboru , do dziś przetrwała, stając się mistrzami ewolucji i mimikry. Z wszystkich straszydeł, które chodzą po ziemi do dziś dnia, najliczniej przetrwały i najlepiej mają się:  baby.
Poczynając w zaproponowanym przez Ellenai porządku omówmy:
Babę wodną – dziś przypomina otyłą, wąsatą, starszą kobietę. Skóra pokrywająca czaszkę przypomina czepek, ślepia  gogle, skóra tułowia tandetny pływacki strój.  Gruczoł sutkowy baby wodnej przypomina biust i jest zazwyczaj wielki.  Ten rodzaj baby występuje  najczęściej na basenach pływackich. Pływa klasycznym, najczęściej przed mężczyznami. Jest  gburowata jak wszystkie gatunki bab. Kiedy może, wyrostkami kończyn miednicznych przypominającymi pięty  próbuje kopać boleśnie po twarzy.
Baba jagodowa – dzisiejsi badacze bab do dziś spierają  się, czy gatunek współcześnie występujący  przypomina otyłą, wulgarną , oczywiście wąsatą kobietę, która żywi się denaturatem. Wielu badaczy skłania się jednak ku poglądowi, że baba jagodowa rabuje jagodzinę i utrzymuję się ze sprzedaży owocu kierowcom. Najbardziej prawdopodobna wydaje się hipoteza, że są to dwa niezależnie ewoluujące w niszach podgatunki.
Baba grochowa - najsłabiej wyewoluowała i ze względu  na swoje niezwykle żałosne wyczyny, przez badaczy nazywana często dupą grochową. Doczekała się upamiętnienia w dzisiejszym słownictwie potocznym stając się synonimem żałosnego nieudacznictwa
Baba żytnia i Południca  – dzisiejsi badacze są wyjątkowo zgodni, że to dwa odrębne gatunki, błędnie opisywane wcześniej jako jeden. Obecnie baba żytnia przypomina otyłą, oczywiście wąsatą kobietę, żywi się wódką Żytnią.  Południca, obecnie kosmopolityczna, jako  jedyna nie przypomina otyłej, wąsatej oczywiście kobiety. Występuje masowo.  Ciepłolubna. W klimacie umiarkowanym migruje, w cieplejszych strefach klimatycznych - osiadła  Około południa zalega masowo plaże,  zwodzi żonatych mężczyzn.
Baba cmentarna – najmniej poznana, niemal mityczna.  Nawiedza podobno wdowców nocami  podszywając się pod zmarłe małżonki i gnębi ich wdzierając się do umysłów i przez sen zawodząc :
„ Weź nową, a zadbam ,że się nie sprawdzisz w łożnicyyy…” ( delikatnie mówiąc) i insze.
Dalej postępując  mamy:
Dziwożony – obecnie w nieznacznie zmienionej wymowie – dziwne żony -  gatunek  rośnie w liczebność. Ich skomplikowaną biologię opisał słynny  polski entomolog prof. Dr hab. Stefan  Dziurawy po czem zwariował. Otóż dziwożona z latami przechodzi tzw. regresywną niezupełną metamorfozę, początkowo przypominając południcę by z wiekiem upodobnić się do dowolnego gatunku baby. To  jakoby urodziwy motyl stał się poczwarką  lub nawet larwą i tu użyteczny okazał się entomolog.
Wąpierze i Strzygi – obecnie uważane za bardziej niebezpieczne podgatunki  dziwnych żon.  Pasożyty wyższego rzędu.  Wiele lat potrafią utrzymywać mężczyznę - żywiciela przy życiu. Obecnie nie ssą krwi. Żerują na portfelu.
Bełty i Błedne ogniki – zdegenerowana odmiana dżinów - dziś gatunki symbiotyczne, zamieszkują w butelkach z winami niskiej jakości. Macą w głowie młodzieży płci obojga , tzw.  „koneserom”  Chętnie spożywane przez wszystkie gatunki bab, którym nie czynią jednak żadnej krzywdy.
Bożątka – dziś zwane niebożątkami – zidentyfikowane przez współczesnych etymologów jako, jak by  to trywialnie nie zabrzmiało, śpiące baby, które wtenczas wydają sia ładniejsze i mniej wąsate.
Dworowy i Borowy – okazało się spokrewnione gatunki  tzw. dziadów.
Dziad dworowy – z braku dworów, obecnie opanował dworce i na te okoliczność zwany dziadem dworcowym, Żyje ze zbieractwa i żebrów. Zazwyczaj niegroźny, obdarowany groszem potrafi błogosławić, ignorowany sarka, a niekiedy bluźni szpetnie.
Dziad borowy – gatunek wysoko wyewoluowany – dawniej zwany krótko gajowym, dziś leśniczym. Zamieszkuje leśniczówki. Opanował posługiwanie się bronią palną
Dalej idzie wodnik – gatunek wyjątkowo niebezpieczny – uwodzi młode dziewczęta, nobliwe niewiasty, a bywa że i baby żeby je bałamucić.  Wór skórno-mięśniowy imituje u tego gatunku ciało ponętnego, młodego mężczyzny. Dziś powszechnie nazywany ratownikiem. Zamieszkuje w pobliżu akwenów wodnych.
Na tem kończyć muszę bo mi żona sarka. A urodziwa…