***

Przyjmij najszczersze wyrazy współczucia. I modlitwę.

Tomku, moje najserdeczniejsze kondolencje.
A Gwiazda Pana poprowadziła Ją ku szczęśliwości i światłosci wiekuistej.

A dodawać, że wiem, co czujesz - chyba nie muszę.
Trzymaj się tam mocno.
Im już jest lepiej. Bardzo gorąco w to wierzę. Tylko my tutaj, na tym łez padole, cierpimy...

 

Kupić by cię, Mądrości, za drogie pieniądze!

Która, jesli prawdziwie mienią, wszytki żądze,

Wszytki ludzkie frasunki umiesz wykorzenić,

A człowieka tylko nie w anioła odmienić,

Który nie wie, co boleść, frasunku nie czuje,

Złym przygodom nie podległ, strachom nie hołduje.

Ty wszytki rzeczy ludzkie masz za fraszkę sobie,

Jednaką myśl tak w szczęściu, jako i w żałobie

Zawżdy niesiesz. Ty śmierci namniej się nie boisz,

Bezpieczna, nieodmienna, niepożyta stoisz.

Ty bogactwa nie złotem, nie skarby wielkimi,

Ale dosytem mierzysz i przyrodzonymi

Potrzebami. Ty okiem swym nieuchronionym

Nędznika upatrujesz pod dachem złoconym,

A uboższym nie zajźrzysz szczęśliwego mienia,

Kto by jedno chciał słuchać twego upomnienia.

Nieszczęśliwy ja człowiek, którym lata swoje

Na tym strawił, żebych był ujźrzał progi twoje!

Terazem nagle z stopniów ostatnich zrzucony

I między insze, jeden z wiela, policzony.

---

Niech odpoczywa w pokoju.
A Tobie, Tomku, pokoju serca życzę.

Niech spoczywa w pokoju u naszego Ojca,

Marek

Niech dobry Pan Bóg będzie błogosławiony, że obdarzył Ciebie obecnością drogiej Ci Osoby, pozwolił Wam spędzić razem wiele wspaniałych chwil i być razem aż do końca. Teraz, przyjmie Ją do Swej Chwały, jak obiecał przy Chrzcie Świętym. Po ludzku - smutek, dla Nieba - radość, bo wraca do Siebie, by wstawiać się przed Tronem Najwyższego za tymi, którzy nadal są w Drodze ku Wieczności. Za Tobą.

krisp

Wyrazy współczucia, ale każdy kto pięknie żył zostawia za sobą wspomnienie... swojego dobra, miłości i mądrości. To ślady w sercach tych, co zostali. A Dobry Bóg ze św. Piotrem już pewnie witają...

Pozdrawiam serdecznie

P.S.
13 grudnia zmarł mój wujek. Świetny człowiek, szanowany przez bliskich i wielu dalszych. Umierał w swoim domu a jego żona i córka w ostatnich tchnieniach życia trzymały go za rękę i... też dziękowały Bogu, że umarł przy nich, w ich domu...

pamiętasz taki jeden zimny dzień kwietniowy, gdy miałam okazję poznać Twoja Żonę?
Wyjątkowo dobry, ciepły, radosny, zabawny nawet, czas. I tak też, cipło i przyjaźnie ją zapamiętam.
A teraz się modlę, aby po drugij stronie znalazła Dobro.
 

Bardzo, bardzo współczuję.
Niech odpoczywa w pokoju wiecznym.

Moi najbliżsi też umarli w domu, to ważne! 

***

I tylko "współczuję".

Wyobrażam sobie jak cierpisz! Myślę jednak, że bardzo intensywnie, pięknie przeżywaliście Oboje własną bliskość w ostatnim czasie! Twoja Małżonka osiągnęła Wieczność. I Wiekuiste Szczęście. Ciebie i nas boli tutaj - że Jej już nie ma na Ziemi. Ona patrzy na wszystko z innej perspektywy. I uśmiecha się!
Wspomnienie "mojego" Duńczyka po śmierci Jego pierwszej Żony to wspomnienie, że uśmiechała się.
Niech nasz Dobry Pan ześle Ci pociechę i pokój serca.
Najserdeczniej pozdrawiam,

będzie trzeba.
Na modlitwę za spokój Jej duszy zawsze możesz liczyć, to naturalne.
Ale gdyby cokolwiek...
I nie ustawaj w wierze, proszę.

Bardzo mi przykro, będę pamiętał Twoją Żonę, jako uśmiechniętą, pogodną i pełną życia, osobę.
Pozdrawiam.

Panie Tomaszu, proszę przyjąć serdeczne wyrazy współczucia.

Nie znamy się, Pańskiej Żony nigdy nie widziałem. O Jej chorobie dowiedziałem się niedawno od Pana, gdy z wielką odwagą, pokorą, męstwem i opanowaniem zareagował Pan wieść o refundacji drogiej terapii dla Olgi Ostrowskiej, primo voto Jackowskiej, secundo voto Sipowiczowej...

Tę Pańską odwagę pisania o bardzo trudnych, bardzo intymnych, a przez kontekst także drażliwych sprawach - szanuję i doceniam.