alchymista - blog

Pawlicki „przez pomyłkę” był w pudle, ale tę „pomyłkę” można łatwo "naprawić".

Przed chwilą usłyszałem wyrok i uzasadnienie wyroku sądu w sprawie rzekomego naruszenia „miru domowego” Państwowej Komisji Wyborczej przez dziennikarza TV Republika i fotoreportera Polskiej Agencji Prasowej. Z zawiłego, ustnie wygłoszonego uzasadnienia sądu, wynika, że obaj dziennikarze nie mogli zrozumieć wezwania do opuszczenia budynku do siebie, ponieważ:

Wybory, wybory i po wyborach. A za chwilę święta. Za chwilę przeminie czar świętego oburzenia, a wraz ze Świętym Mikołajem (Gwiazdorem, Aniołkiem, Krasnoludkiem, niepotrzebne skreślić) wróci w prezencie pod choinkę... Święty Spokój.

Musimy ratować Prezesa Kaczyńskiego. Trochę się pogubił, za bardzo „chce wygrać wybory” na siłę. Ale i „my” nie jesteśmy bez winy, bo ciągle coś od PiS-u żądamy, a pomagamy niewiele lub prawie nic. A przecież Opatrzność właśnie daje nam wielką szansę!

Śpię zazwyczaj spokojnie i tak było i tej nocy. To taka zasada – sen jest najważniejszy i – jak powiadano w dawnej Polsce - „za dobry posiłek staje”.

Kilka uwag o pracy Obwodowej Komisji Wyborczej na marginesie relacji pod tytułem „Koń trojański” z bloga p. Ewy Stankiewicz. próba przedstawienia tła.

W 1945 roku domorosły mędrek Stanisław Mikołajczyk na własne życzenie usiadł do „Okrągłego Stołu” z komunistami, a w 1947 roku PSL padł ofiarą sfałszowanych wyborów. W 2014 roku postkomunistyczny ZSL, uwiarygodniony przez Okrągły Stół z 1989 roku i koalicyjny rząd z „Solidarnością”, sfałszował wybory.

Tym życzeniem obdarzało nas – obwodową komisję wyborczą w jednej ze szkół na warszawskim Mokotowie wielu wyborców. Odpowiadaliśmy: „nawzajem”. Miałem ochotę odpowiadać „życzymy wysokich wygranych”, bo ta powtarzająca się fraza „życzymy wysokiej frekwencji” przypominała mi słonie liczone w bezsenną noc przez Kubusia Puchatka. „Próbował liczyć owce, co czasem bardzo pomaga na uśnięcie, a gdy to nie pomogło, spróbował liczyć Słonie. Ale to było jeszcze gorsze. Bo każdy Słoń, którego porachował, rzucał się od razu na garnek miodu i zjadał go.