Historia

Godziemba
08-11-2017
W 1918 roku Aleksander Kiereński wyjechał z Rosji i resztę życia spędził na emigracji.          W nocy 7 z 8 listopada 1917 roku Kiereński dowiedział się o zdobyciu przez bolszewików Pałacu Zimowego i aresztowaniu członków rządu. Obalony premier liczył jednak nadal, iż zdoła zgromadzić wojsko kozackie, ruszyć na Piotrogród i odbić go z rąk „bolszewickiej hołoty”.         Jednocześnie nieprawdziwe informacje o inicjatywie stołecznej...
5
5 (1)
Godziemba
06-11-2017
Aleksander Kiereński nie zrobił nic, aby nie dopuścić do bolszewickiego zamachu.          Na jesieni 1917 roku Kiereński z jednej strony formalnie opowiadał się za kontynuacją wojny, z drugiej prowadził poufne rozmowy na temat wyjścia Rosji z konfliktu. Austro-Węgry, Bułgaria oraz Turcja wyraziły gotować podpisania z Rosją układów pokojowych. Coraz bardziej skomplikowana sytuacja wewnętrzna w Rosji oraz brak perspektyw na zwycięstwo w wojnie sprawiało, iż jedynym rozsądnym rozwiązaniem było...
5
5 (2)
Godziemba
02-11-2017
Generał Kazimierz Sosnkowski przez prawie pięć lat pełnił funkcję następcy Prezydenta RP.            Po przedostaniu się przez Karpaty, przy dyskretnej pomocy węgierskiego regenta Miklosa Horthy’ego, gen. Sosnkowski dotarł w dniu 11 października 1939 roku do Paryża. W momencie przyjazdu do francuskiej stolicy najważniejsze karty w polskiej polityce zostały już rozdane. Nowym prezydentem był Władysław Raczkiewicz, a premierem, a wkrótce także naczelnym wodzem,  został gen....
5
5 (1)
Godziemba
30-10-2017
Ważną częścią polskiego planu „Wschód” było określenie możliwych kierunków zagrożenia ze strony Armii Czerwonej.          W dokumencie III Oddziału Sztabu Głównego WP  z września 1938 roku zawarto różne ewentualności działań ofensywnych nieprzyjaciela. Zakładano, że ZSSR może wystąpić jednocześnie przeciwko Polsce i Rumunii lub krajom bałtyckim.          Przyjmowano jako prawdopodobne następujące kombinacje uderzeń:  ...
5
5 (1)
Godziemba
25-10-2017
Prowadzone w czasie II wojny światowej rozmowy nie doprowadziły do porozumienia polsko-litewskiego.          Sytuacja Wileńszczyzny uległa zasadniczej zmianie, gdy Litwa została w czerwcu 1940 roku anektowana przez Związek Sowiecki. Tym samym Wileńszczyzna znalazła się pod sowiecką okupacją.           W nowej sytuacji politycznej ppłk Sulik w raporcie z 28 sierpnia 1940 roku ponownie podkreślił, że Wilno i Wileńszczyzna nie mogą być sprawą otwartą, lecz muszą być...
5
5 (3)
Godziemba
23-10-2017
Początkowo rząd gen. Sikorskiego prowadził bardzo ugodową politykę wobec Litwy.          W dniu 10 października 1939 roku Wiaczesław Mołotow - ludowy komisarz spraw zagranicznych ZSSR i Jouzas Urbsys - minister spraw zagranicznych Litwy podpisali w Moskwie układ, na mocy którego ZSSR przekazywał Republice Litewskiej miasto Wilno wraz z przyległym obszarem. W kluczowym artykule pierwszym układu stwierdzano, iż "W celu umocnienia przyjaźni między ZSSR i Litwą, Związek Sowiecki przekazuje Republice...
5
5 (2)
Godziemba
18-10-2017
Po wojnie Wiktor Sukiennicki kontynuował swoją pracę sowietologiczną, najpierw w Londynie  a potem w Stanach Zjednoczonych.           W swoich przedwojennych studiach Sukiennicki, nie mając dostępu do źródeł archiwalnych,  opierał się wyłącznie na materiale publikowanym, tj. na ustawodawstwie ZSRR oraz  pismach i wystąpieniach teoretyków ruchu bolszewickiego.  Licząc się ze słowami Borisa Souvarine'a - który powiedział, że bolszewicka Rosja to kraj "...
5
5 (1)
Godziemba
16-10-2017
Wiktor Sukiennicki był czołowym polskim przedwojennym sowietologiem.           Wiktor Sukiennicki urodził się 25 lipca 1901 roku w Aleksocie na Litwie w zubożałej rodzinie ziemiańskiej. Naukę rozpoczął w gimnazjum w Kownie. Po zajęciu Litwy przez wojska niemieckie, rodzinna Sukiennickich została ewakuowana przez Rosjan do Rybińska nad Wołgą, gdzie Wiktor kontynuuje naukę w rosyjskim gimnazjum. Po przewrocie bolszewickim, udaje mu się w 1918 roku przedostać na Kowieńszczyznę, gdzie wstępuje do Polskiej...
5
5 (3)
Godziemba
11-10-2017
Pomimo początkowych przeszkód na początku października 1939 roku doszło do ewakuacji z ZSRS pracowników polskich placówek dyplomatycznych.            Opuszczając w dniu 17 września około godziny  4.00 siedzibę sowieckiej dyplomacji polski ambasador Wacław Grzybowski zdawał sobie sprawę, że jego misja w ZSSR dobiegła kresu. Po powrocie do budynku Ambasady RP podyktował tekst depeszy, nakazując niezwłocznie wyekspediować ją do MSZ. Dotarła ona - via Ambasada RP w...
5
5 (1)
Godziemba
09-10-2017
Polska dyplomacja  do końca nie dopuszczała myśli o możliwości wystąpienia sowieckiego po stronie Niemiec.            Wbrew deklaracjom szefa Biura Personalnego MSZ - Wiktora Tomira Drymmera, placówek dyplomatycznych i konsularnych RP na terenie Związku Sowieckiego nie objęto regulacjami, jakie w związku z groźbą wybuchu wojny zarządzono w przedstawicielstwach polskich w Niemczech. Niektórzy z członków personelu przebywali na urlopach jeszcze pod koniec sierpnia. Wielu...
5
5 (1)
Godziemba
04-10-2017
W 1939 roku ambasadorem RP w Moskwie był Wacław Grzybowski.           W chwili wybuchu II wojny światowej Polska posiadała na terytorium Związku Sowieckiego przedstawicielstwa  w czterech miastach. W Moskwie była siedziba Ambasady, jej Wydziału Konsularnego oraz ataszatu wojskowego. W Mińsku i Kijowie działały Konsulaty Generalne, w Leningradzie zaś Konsulat.           Ambasadorem RP w Moskwie był Wacław Grzybowski. Dyplomata, urodzony 4 kwietnia 1887 r. w...
5
5 (1)
Godziemba
02-10-2017
Gen. Sikorski stworzył system obozów dla swoich przeciwników.        W końcu listopada 1939 roku z rozkazu Sikorskiego utworzono Samodzielny Oddział (Centrum Oficerskie) w Cerizay w Wandei,  którego komendantem został mianowany płk Kazimierz Rumsza. W sumie skierowano do niego kilkuset oficerów. Faktycznie stworzono w miasteczku obóz odosobnienia dla niewygodnych politycznie oficerów. Aby zatuszować faktyczne cele istnienia i charakter obozu argumentowano wobec...
5
5 (5)
Godziemba
29-09-2017
Intrygi personalne i rozgrywanie osobistych zawiści stały się immanentną cechą paryskiego światka polskiego uchodź­stwa.           Wbrew zapowiedziom w powstaniu Komisji w związku z wynikiem kampanii wojennej 1939 roku chodziło  o wykorzystanie materiałów i ustaleń do politycznych rozgrywek w łonie polskiego wychodźstwa. Część prominentnych działaczy ekipy gen. Sikorskiego zmierzała do natychmiastowego ukarania winnych klęski wrześniowej. Wedle inspirowanego przez Kota raportu domagano...
5
5 (3)
Godziemba
27-09-2017
W momencie ataku Niemiec na Francję, rząd Sikorskiego utworzył specjalną komisję w związku z wynikiem kampanii wojennej 1939 roku.           Sytuacja radykalnie zmieniła się w nowym roku, gdy na posiedzenia rządu 2 stycznia 1940 roku minister opieki społecznej Jan Stańczyk wystąpił z wnioskiem dotyczącym rozliczenia za klęskę wrześniową. Zażądał postawienia marszałka Śmigłego-Rydza przed sądem wojskowym za „nieprzygotowanie armii do ciążącego na niej zadania obrony kraju i za nieprzygotowanie...
5
5 (2)
Godziemba
25-09-2017
Wbrew zapowiedziom rząd gen. Sikorskiego przystąpił na jesieni 1939 roku do rozprawy z przedstawicielami rządów pomajowych.          30 września 1939 roku w Paryżu ukonstytuowały się władze RP na uchodźstwie. Funkcję prezydenta objął Władysław Raczkiewicz, natomiast premierem rządu został gen.  Władysław Sikorski. Najważniejsze stanowiska w rządzie znalazły się w rękach polityków dawnej opozycji antysanacyjnej.         Wedle deklaracji premiera nowy rząd...
5
5 (2)
23-09-2017
Zrobić komuś z dupy jesień średniowiecza... Ciekawy jestem ilu polskich miłośników Quentina Tarantino wie, skąd się wziął kultowy cytat z rozmowy Marcellusa (Samuel Jackson) z Vincentem (John Travolta)? A wziął się on z tego, że (znakomita) tłumaczka listy dialogowej „Pulp Fiction”, pani Elżbieta Gałązka-Salomon była osobą oczytaną i przynajmniej słyszała o książce Johana Huizingi „Jesień Średniowiecza” wydanej po raz pierwszy w... 1919 roku. Prawie wiek temu (sic!) A ponieważ oprócz erudycji...
5
5 (3)
Godziemba
20-09-2017
Biuro Rejestracyjne MSWojsk. zamiast dokonać rzeczowej analizy przyczyn klęski w wojnie 1939 roku skoncentrowało się na doraźnych celach politycznych.          Biuro Rejestracyjne MSWojsk. zebrało w sumie ponad 1000 imiennych relacji oficerów Wojska Polskiego. Celem pracy Biura nie było odtworzenie faktycznego przebiegu działań  wojennych w 1939 roku, ale zebranie materiału dowodowego przeciwko oficerom o proweniencji piłsudczykowskiej.           Nie...
5
5 (1)
Godziemba
18-09-2017
Generał Sikorski oraz podległy mu aparat MSWojsk. z niezwykłą gorliwością prześladował oficerów piastujących wysokie stanowiska w przedwojennej administracji.          Prace Biura Rejestracyjnego MSWojsk. rozkręciły spiralę podejrzeń i dochodzeń, uruchomiły łańcuch rozgrywek personalnych, ułatwiły porachunki osobiste i otworzyły tamy dla najbardziej nawet absurdalnych zarzutów wobec wysokich funkcjonariuszy rządów przedwrześniowych. Głoszone oficjalnie przez Sikorskiego hasła o...
5
5 (1)
Godziemba
13-09-2017
Pod pretekstem zbierania informacji o przebiegu działań wojennych w 1939 roku Biuro Rejestracyjne MSWojsk. zachęcało oficerów do składania donosów na swych przełożonych.           Początkowo szefem Biura Rejestracyjnego miał zostać przybyły z Węgier płk. dypl. Witosław Porczyński, któremu płk Modelski wyjaśnił, że „Biuro Rejestracji będzie badało zachowanie się i działalność oficerów w okresie międzywojennym i podczas kampanii wrześniowej. Poza tym podał mi, że chodzi...
5
5 (2)
Godziemba
11-09-2017
Szok po klęsce w wojnie z Niemcami stworzył  okazję dla rozpętania czystki w odbudowywanym we Francji wojsku polskim.             Rząd gen. Sikorskiego podejmując intensywne wysiłki w celu odtworzenia na obczyźnie Polskich Sił Zbrojnych, nie zamierzał jednak tolerować w niej przedstawicieli przedwojennej elity.           Akcja zmierzająca do politycznego obezwładnienia oponentów przedwrześniowej opozycji i wykluczenia ich poza wszelki...
5
5 (2)
Godziemba
30-08-2017
Julian Sokolnicki do śmierci w 2009 roku uważał się za legalnego prezydenta RP.      Po utworzeniu własnego ośrodka politycznego Sokolnicki próbował rozwijając działalność na arenie międzynarodowej. Po wojnie na Bliskim Wschodzie w 1973 roku wydał oświadczenia z poparcie dla Izraela, w 1978 roku mianował generałem brygady premiera Menachema Begina. Po przewrocie w Chile przesłał życzenia dla Augusto Pinocheta. W trakcie odbywającego się w Londynie zjazdu Antybolszewickiego Bloku Narodów odbył kilka rozm...
5
5 (2)
Godziemba
28-08-2017
W 1972 roku polityczny hochsztapler Juliusz Sokolnicki ogłosił się prezydentem RP.        Juliusz Sokolnicki urodził się w 1920 roku w Pińsku. Po zakończeniu wojny przedostał się do Wielkiej Brytanii, gdzie zaangażował się w życie polityczne polskiej emigracji zostając działaczem Ligi Niepodległości Polski, a potem Ruchu Odrodzenia Narodowego - organizacji związanej z prezydentem Augustem Zaleskim.       Polityczna aktywność Sokolnickiego sprawiła, iż znalazł się w zasięgu...
5
5 (4)
Godziemba
23-08-2017
Pucz Korniłowa był de facto puczem Kiereńskiego.          Latem 1917 roku Rosjanie ponosili porażki na wszystkich frontach, a ferment ogarniał nawet najlepsze jednostki armii. Hasło „pokój na wszystkich frontach” rozbrzmiewało coraz głośniej, o czym Kiereński osobiście się przekonał wizytując żołnierzy.           Jednocześnie Kiereński wbrew sprzeciwom doświadczonych generałów opracowywał kolejnej plany ofensywy, nie mając ku...
5
5 (2)
Godziemba
21-08-2017
W lipcu 1917 roku doszło do nieudanego zamachu bolszewickiego w Rosji.       W czerwcu bolszewicy znacznie wzmocnili swoje wpływy i bezpardonowo atakowali ministra wojny Aleksandra Kiereńskiego jako „wodza drobnoburżuazyjnej demokracji”, „socjalimperialistę” oraz rzecznika „wojny imperialistycznej”.      Podczas gdy Kiereński ufał potędze słowa, bolszewicy ufali potędze siły i planowali przeprowadzenie zamachu, mającego na celu „skręcenie karku”...
5
5 (2)
Godziemba
16-08-2017
Zwycięstwo odniesione w 1920 roku było możliwe dzięki wspólnemu wysiłkowi całego narodu.             W obliczu zagrożenia Polski, na wniosek premiera Władysława Grabskiego, Sejm uchwalił 1 lipca 1920 roku ustawę o powołaniu Rady Obrony Państwa. W jej skład wchodzili: Naczelnik państwa, jako przewodniczący, Marszałek Sejmu, 10 posłów, 3 członków gabinetu oraz 3 przedstawicieli wojska wyznaczonych przez Naczelnego Wodza .         ...
5
5 (3)
Tomasz A S
15-08-2017
fot. ppor. Robert Suchy/CO MON Na zdjęciu: rodziny pośmiertnie odznaczonych  oczekują na wręczenie nominacji przez prezydenta Andrzeja Dudę i i ministra Antoniego Macierewicza. Z komunikatu MON: "W przeddzień obchodów święta Wojska Polskiego Zwierzchnik Sił Zbrojnych, Prezydent RP Andrzej Duda oraz minister obrony narodowej Antoni Macierewicz wzięli udział w uroczystym Apelu Pamięci, który odbył się przed Pomnikiem Poległych 1920 r. na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach. Podczas...
5
5 (3)
Godziemba
09-08-2017
Działalność Stanisława Kota jako ambasadora RP w Moskwie wywoływała liczne kontrowersje.      Wobec opóźniania się organizacji pomocy dla Polaków przez Ambasadę, ciężar opieki nad ludnością cywilną spoczął na polskim wojsku. Dowództwo Armii Polskiej w Rosji rozesłało z polecenie gen. Andersa swoich przedstawicieli do skupisk ludności polskiej. Ta inicjatywa, będąca wkroczeniem w kompetencje Ambasady, spotkała się z gwałtowną reakcją Kota, który zmusił Andersa do cofnięcia tej decyzji....
5
5 (2)
Godziemba
07-08-2017
W sierpniu 1941 roku ambasadorem RP w Moskwie został Stanisław Kot, dotychczasowy minister spraw wewnętrznych w rządzie gen. Sikorskiego.      Podpisanie, pomimo sprzeciwu Prezydenta oraz kilku ministrów, przez Sikorskiego układu z Sowietami w końcu lipca 1941 roku doprowadziło do rozstania się Kota z zespołem „Wiadomości Polskich”.      Kot w telegramie do delegata rządu na Kraj Cyryla Ratajskiego niezgodnie z prawdą napisał, iż „sprawa Wilna objęta układem z Sowietami i...
5
5 (2)
Godziemba
02-08-2017
Zajęcie Warszawy w pierwszej połowie sierpnia 1944 roku było integralną częścią uderzenia strategicznego Armii Czerwonej, mającego na celu ostateczne rozgromienie III Rzeszy.        Otwarcie drugiego frontu, gdzie związana została jedna trzecia niemieckich wojsk lądowych, odegrało decydującą rolę dla pojawienia się pasma sowieckich sukcesów w ostatnim roku wojny. Na froncie wschodnim Niemcy nie mieli praktycznie lotnictwa ani jakichkolwiek odwodów, które pozwoliłyby zminimalizować następstwa...
5
5 (3)
Tomasz A S
31-07-2017
  Andrzej Sieczkowski, porucznik AK „Chrabąszcz” profesor UW (1913-1998)   Na rogu Senatorskiej i Miodowej w Warszawie stoi kamień – pomnik. Przechodzień  może odczytać wyryty na nim wiersz:   Pamięci żołnierzy AK batalionu Gozdawa   Gdy wszystko wokoło pęka, kruszy się i wali Gdy wróg na Nowym Mieście, Rybakach, w Katedrze Niezłomna pod ulewą ognia, gruzów, stali Dumna, że ani krokiem wróg się tu nie wedrze Żywym wałem oplótłszy próg Starej...
5
5 (5)
Godziemba
31-07-2017
W dniu 22 lipca 1917 roku Niemcy aresztowali Józefa Piłsudskiego oraz Kazimierza Sosnkowskiego.       Na wiosnę 1917 roku żądania Piłsudskiego usamodzielnienia projektowanego wojska polskiego napotykały na zdecydowany opór Niemców, którzy przestawali się łudzić nadzieją wyciągnięcia miliona rekrutów z Królestwa Polskiego. Dodatkowo rewolucja lutowa w Rosji sprawiała, że z punktu widzenia Niemiec front wschodni przestał być groźny.       W społeczeństwie...
5
5 (2)
Godziemba
12-07-2017
Panowanie nad Europą było podstawowym celem imperialnej polityki Niemiec hitlerowskich.       Przegrana wojna i traktat wersalski zniweczyły wszelkie plany podbojów i aneksji. Nie tylko nie opanowano Lebensraumu na Wschodzie, ale wprost przeciwnie – utracono na rzecz Polski Wielkopolskę, część Pomorza oraz Górnego Śląska. Po klęsce 1918 roku, nie mając możliwości prowadzenia polityki ekspansji, Niemcy przeszły na tor polityki rewizjonistycznej, zmierzając do obalenia decyzji podjętych przez zwycięskie...
5
5 (2)
Godziemba
10-07-2017
Doktryna Lebensraumu, odwołująca się do hasła: „Drang nach Osten”, był koncepcją geopolityczną uzasadniającą dążenia Niemiec do agresji militarnej i opanowania bliżej nieokreślonych obszarów położonych na wschód od granic państwa niemieckiego.      Niemcy byli przekonani o wartości własnych dokonań w zakresie kultury i techniki. Sądzili, że ich rozprzestrzenienie na wschód będzie postępem cywilizacji nie tylko niemieckiej, ale i ogólnoeuropejskiej. Byli również pewni, że...
5
5 (2)
Godziemba
05-07-2017
Działacze obozu narodowego krytykowali w latach 30. metody walki z komunistami w Polsce.       Narodowcy niejednokrotnie zarzucali sanacji nie tylko nieudolne prowadzenie walki z komunistami, ale także tolerowanie w swoim kręgu zwolenników komunizmu. Przykładem tego były dzieje grupy „Odrodzenia” z Wilna z Edwardem Dembińskim na czele, historia z „bolszewickim” numerem „Płomyka” (25 numer z 1936 roku) – pisma, które było przeznaczone dla młodzieży i prenumerowane...
5
5 (2)
Godziemba
03-07-2017
Profesor Paweł Wieczorkiewicz bardzo krytycznie oceniał publicystykę Wiktora Suworowa.   Znakomity historyk kwestionując zarówno prawdziwość głównych tez jak i poprawność wywodów autora „Lodołamacza" , zarzuca mu braki warsztatowe, naginanie źródeł, arogancję, wykorzystywanie dorobku innych osób oraz swoisty kult Stalina.     Profesor uważał, iż przywódca Związku Sowieckiego planował rozpoczęcie wojny w 1939 roku. „Stalin – pisze – mając dzięki...
5
5 (4)
Godziemba
28-06-2017
Gen. Anders bardzo krytycznie oceniał założenia i realizację planu „Barbarossa”        O ile niemiecki sztab generalny opowiadał się za skierowaniem głównego uderzenia w kierunku na Moskwę, to Hitler chcąc połączyć się z Finami oraz zawładnąć przemysłem ukraińskim, nastawiał się na opanowanie w pierwszej kolejności Leningradu i Kijowa. Zdanie Hitlera przeważyło, co – zdaniem Andersa – było katastrofalnym błędem.       Atak niemiecki na Sowiety, rozpoczęty w dniu 22...
5
5 (1)
Godziemba
26-06-2017
Anders słusznie zauważa, iż na decyzję Hitlera o rozpoczęciu przygotowań do wojny z Rosją Sowiecką wpłynęło fiasko rozmów na temat podziału stref wpływu na świecie.      Podczas wizyty Mołotowa w Berlinie w listopadzie 1940 roku Hitler zaproponował Moskwie przystąpienie do sojuszu niemiecko-włosko-japońskiego oraz uzgodnienie stref wpływu. Niemcom miał przypaść Afryka środkowa, Włochom Afryka północna i północno-wschodnia, Japonii Azja wschodnia na południe od wysp japońskich, a Rosji Iran, Afganistan i...
5
5 (2)
Godziemba
21-06-2017
Na początku września 1955 roku premier rządu RP Hugo Hanke, agent bezpieki, wrócił do kraju.       Kierownictwo Komitetu ds. Bezpieczeństwa Publicznego zamierzało wykorzystać powrót premiera emigracyjnego rządu do pogłębienia sporów i tarć na wychodźstwie. Na początku września 1955 roku opracowano szczegółowy plan propagandowego i operacyjnego wykorzystania „Ważnego” po ściągnięciu go do kraju. Miał na celu dalsze rozbicie emigracji, wzmożenie akcji Komitetu „Kraj” oraz...
5
5 (3)
Godziemba
19-06-2017
Na czele utworzonego latem 1955 roku rządu RP stanął Hugo Hanke - agent bezpieki o pseudonimie „Ważny”.        Hugo Hanke urodził się 26 marca 1904 roku w Siemianowicach. Uczestnik III powstania śląskiego, potem sekretarz Chrześcijańskiego Zjednoczenia Zawodowego w Katowicach, członek Chrześcijańskiej Demokracji, a potem Stronnictwa Pracy. Żołnierz I Dywizji Grenadierów, a potem  I Dywizji Pancernej. Od końca 1943 roku pracował w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych w rządzie RO na uchodźstwie, po...
5
5 (2)
Godziemba
14-06-2017
Do końca swego istnienia „Horyzonty” pozostawały pod kontrolą warszawskiej bezpieki.       Po ustaleniu warunków współpracy z komunistycznych wywiadem, redaktor „Horyzontów” otrzymywał około 1200 dolarów rocznej dotacji na pismo. Wystąpił też z propozycją „uatrakcyjnienia” miesięcznika, poprzez poprawę druku, wzbogacenie treści oraz rozbudowanie kolportażu. W zamian za zwiększenie dotacji dla pisma, peerelowski wywiad oczekiwał zwiększenia liczby artykuł...
5
5 (1)
Godziemba
12-06-2017
  W końcu lat 50. Witold Olszewski, redaktor paryskiego miesięcznika „Horyzonty” nawiązał współpracę z komunistyczną bezpieką.    Witold Olszewski, urodzony w 1912 roku, był przed wojną działaczem Stronnictwa Narodowego. Okres wojny spędził w obozie jenieckim. Po wojnie nadal działał w ruchu narodowym, jednocześnie redagował w Niemczech pismo „Polak”.    W 1949 roku został wybrany wiceprezesem Zjednoczenia Polskiego Uchodźstwa Wojennego, a po śmierci dotychczasowego szefa...
5
5 (1)
Godziemba
07-06-2017
Polska prasa w Wielkiej Brytanii odegrała niezwykle ważną rolę w powojennym życiu polskiej emigracji politycznej.      Po przeniesieniu się do Londynu rząd RP na obczyźnie i jego agendy kontynuowały wydawanie szeregu gazet, w tym „Dziennik Polski”, „Biuletyn nasłuchu radiowego”, „Bellonę” oraz „Polskę Walczącą”.    Ważną rolę odgrywała też prasa partii politycznych: „Myśl Polska” (organ Stronnictwa Narodowego), „Robotnik Polski w Wielkiej...
5
5 (2)
Godziemba
05-06-2017
Do końca swego istnienia „Wiadomości” pozostały pismem niezłomnym.       Życie społeczne i zainteresowania emigrantów nie obracały się tylko wokół spraw politycznych, ważne były również sprawy kultury. Widoczny wzrost czytelnictwa i zainteresowań literackich wśród emigracji skłoniły Grydzewskiego w 1959 roku do stworzenia nagrody „Wiadomości”, przyznawanej corocznie najwybitniejszej książce pisarza polskiego tworzącego na obczyźnie.       Jury...
4
4 (3)
Godziemba
31-05-2017
Podstawą dalszego trwania emigracji powojennej mogła być przede wszystkim wiara w nagłą, a niespodziewaną przemianę geopolityczną, umożliwiającą powrót do Ojczyzny.        „Być może – pisał Terlecki – kres jej zadań jest bliski, stoi za węgłem. Być może znajduje się poza granicą życia ostatnich z naszego pokolenia. To w niczym nie zmienia istoty emigracji, nie odbiera jej sensu”.  Z opinią tą zgadzał się Zygmunt Nagórski pisząc: „Po upływie przeszło dziewiętnastu lat...
5
5 (4)
29-05-2017
Zdarzało mi się tu i ówdzie oraz niekiedy wypowiadać negatywne opinie o twórczości Piotra Zychowicza. Kontekstem tych wypowiedzi były jego wycieczki w świat tzw. historii alternatywnej. Ale jestem już za stary, żeby przejmować się każdą bzdurą ukazującą się w wydaniu książkowym lub w mediach.   Niemniej jednak teza Zychowicza o kolaboracji z AK z Sowietami – powtórzona już wielokrotniekrotnie w jego publikacjach (książka „Obłęd `44 i publikacje prasowe w „Do Rzeczy)) – wymaga......
5
5 (3)
Godziemba
29-05-2017
Konflikt między „Kulturą” a „Wiadomościami” jeszcze bardziej pogłębił stosunek  do tzw. odwilży i „przełomu październikowego” 1956 roku.       1 września 1955 roku rozpoczęła działalność nadająca z Warszawy rozgłośnia „Kraj”, emitująca swe programy dla Polaków na obczyźnie. Równolegle ukazywać się zaczął biuletyn rozgłośni, w którego pierwszym numerze opublikowano odezwę  krajowych „intelektualistów”  adresowaną do...
5
5 (3)
Godziemba
24-05-2017
Jednym z najistotniejszych tematów przewijających się przez publicystykę „Wiadomości” było wypracowanie stosunku do postaw i zachowań społeczeństwa w kraju.       Te zachowania przestały satysfakcjonować redaktorów „Wiadomości”. Józef Mackiewicz postawił krajowi zarzut oportunizmu i kolaboracji, jedyną skuteczną obronę przeciw „bolszewizacji” widząc w walce. Z kolei Tadeusz Zabłocki zgadzając się z sugestiami, iż „Polacy ulegają zadziwiająco szybkiemu...
5
5 (2)
Kazimierz Suszyński
24-05-2017
Kazimierski Park Krajobrazowy. Rejon na wschód od Parchatki. Niezwykłe ukształtowanie terenu – tutaj na 1 kilometr kwadratowy powierzchni wypada ponad 10 km długości wąwozów lessowych! Tworzą one zawiłą sieć pozarastaną przez drzewa i gęste krzewy wśród których występują  liczne okazy roślin chronionych. Wraz z przemieszczaniem się tym labiryntem jarów w kierunku wschodnim, gdzieś u góry, wierzchowina przechodzi w las mieszany, a bywa, że i pola uprawne. Trafić można też w końcu na ludzkie...
5
5 (7)
Godziemba
22-05-2017
Londyńskie „Wiadomości” założone w 1946 roku (pierwszy numer okazał się 7 kwietnia 1946 r.) przez Mieczysław Grydzewskiego, były kontynuacją wydawanych w czasie wojny „Wiadomości Polskich” i swego rodzaju kontynuacją przedwojennych „Wiadomości Literackich”.        W „Wiadomościach” Grydzewski zgromadził niemal wszystkie znaczące emigracyjne pióra. W tygodniku na tematy polityczne pisywali Zygmunt Nowakowski, Tymon Terlecki, Adam Pragier, Ignacy Matuszewski,...
5
5 (2)
Godziemba
17-05-2017
W sierpniu 1926 roku Michał Grażyński został wojewodą śląskim.       Po wybuchu III powstania śląskiego Michał Grażyński był kolejno: szefem referatu organizacyjnego Centrali Wychowania Fizycznego, zastępcą szefa sztabu w Dowództwie Obrony Plebiscytu oraz szefem sztabu Grupy Operacyjnej „Wschód”.       Wspomniany konflikt Korfantego z Grażyńskim wybuchł z nową mocą, gdy dyktator powstania w dniu 10 maja 1921 roku nakazał, aby powstańcy powrócili do „normalnego...
5
5 (2)

Strony