Godziemba - blog

W momencie rozpoczęcia ofensywy kijowskiej sojusznicze jednostki ukraińskie liczyły niespełna 4,5 tysiąca żołnierzy.
 
              O ostatecznym wyborze w marcu 1920 roku kierunku polskiej ofensywy na wschodzie zadecydowały przede wszystkim aspekty polityczne, związane z wsparciem dla budowy państwa ukraińskiego, a co za tym idzie realizacją programu federacyjnego Józefa Piłsudskiego.
 

W latach 70. i 80. esbecy nadal bezwzględnie ścigali osoby, domagające się prawdy o  mordzie polskich oficerów w Katyniu.
 
 

O ile w okresie tuż powojennym znakomitą większość osób poddanych różnym represjom za głoszenie prawdy o zbrodni katyńskiej stanowili chłopi i robotnicy, to w latach późniejszych byli to przedstawiciele inteligencji.
 
 

Natychmiast po przejęciu władzy komuniści zaczęli prześladować osoby głoszące prawdę o zbrodni katyńskiej.
 

    Zaraz po ujawnieniu przez Niemców w kwietniu 1943 roku. mogił polskich oficerów zamordowanych przez Sowietów w Katyniu, Kreml rozpoczął kampanię propagandową mającą na celu zrzucenie winy za tę zbrodnię na Niemców. W ślad za nim również polscy komuniści zaczęli twierdzić, że zbrodni w Katyniu dokonali Niemcy w 1941 roku. Kłamstwo katyńskie stało się kłamstwem założycielskim PRL.
 
 

W czerwcu 1934 roku z inicjatywy Piłsudskiego powstało Biuro Studiów Strategicznych „Laboratorium”.
 

W 1933 roku zintensyfikowano w Polsce analizę potencjału militarnego i gospodarczego Niemiec i Związku Sowieckiego.
 
     Pomimo przerwania niemiecko-sowieckiej współpracy wojskowej po dojście  w 1933 roku Hitlera do władzy, groźba jednoczesnej inwazji na Polskę ze wschodu i zachodu nie została zażegnana. W polskich planach obronnych nie uwzględniano wojny na dwa frontu – marszałek Piłsudski miał stwierdzić, iż  w takiej sytuacji pozostanie bić się w Warszawie na Placu Saskim przy grobie Nieznanego żołnierza.
 

Dyżury, manewry i egzaminy końcowe.
 
 
      Mniej więcej raz na tydzień każdy podchorąży musiał pełnić 24-godzinny dyżur na terenie szkoły (na drugim piętrze, gdzie mieściły się sale sypialne oraz na parterze, przy wejściu do budynku) lub w kuchni.
 
 

Kultura, sport i bibuła.
 
 
     W dniu 12 października 1988 r.  ppor. W. polecił mi reprezentować jednostkę na uroczystościach, organizowanych przez okoliczne szkoły z okazji święta LWP. Pojechałem gazikiem z nieznanym mi kapitanem i kierowcą do kilku podmiejskich placówek edukacyjnych.
 
 

Przygody z bronią, śmierć żołnierza.
 
 
      W dniu 7 września 1988 r., jak odczytałem z książeczki wojskowej, wydano nam broń służbową – kbk AK Mb – czyli słynnego „kałacha”. Mój miał numer SC  36966, który musieliśmy zapamiętać i umieć „wyrecytować w nocy o północy” – jak zapowiedział por. N.  Wraz z bronią przydzielono nam stalowy hełm oraz maskę pgaz.
 
 

Politruk i izba chorych.
 
 
      Po kilku dniach wezwał mnie politruk – ppor. W., który w pierwszym dniu zapowiedział, iż będzie miał dla mnie pewną propozycję.
 
 
     Po krótkim wstępie, w czasie którego poskarżył się na ogrom pracy, który wykonuje w jednostce, poprosił mnie o pomoc w napisaniu pracy semestralnej (przypominam – studiował zaocznie historię na filii UW w Białymstoku) dotyczącej wojny polsko-bolszewickiej 1920 roku oraz postanowień pokoju ryskiego.